Μετά την κατασκήνωση

Η πρώτη φορά στην κατασκήνωση ήταν εμπειρία περίεργη.

Περνούσα καταπληκτικά. Μου άρεσαν όλα.

Αλλά την ημέρα που ερχόντουσαν οι δικοί μου, Κυριακή και Τετάρτη, με έπιανε νοσταλγία για το σπίτι, το δωμάτιο μου, τα παιχνίδια μου, την βολή μου. Με το που τους έβλεπα βούρκωνα για λίγο (την πρώτη φορά πολύ).

Κατάφερα και έμεινα δύο καταπληκτικές εβδομάδες και όχι τρεις που θα μπορούσα αν ήθελα. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Οι δικοί μου, μού λένε ότι είναι πολύ περήφανοι με μένα.

Σήμερα που βλέπω φωτογραφίες ή βίντεο από την κατασκήνωση την νοσταλγώ. Του χρόνου θα ξαναπάω σίγουρα….

Οι δικοί μου έφτιαξαν ένα βιντεάκι με τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει και είναι το προηγούμενο ποστ. https://afrofriends.wordpress.com/2008/07/17/camping2008/

 

Με το που γύρισα πήγα στους φίλους μους Ανδρέα, Γιώργο και Αλέξη και παίξαμε στην πισίνα τους. Απο εκεί και η φωτογραφία.

Είναι πολύ γενναία παιδιά.
Ο Ανδρέας ξέρει να κολυμπάει γρήγορα και στην επιφάνεια και στο βυθό αλλά και να οδηγεί τέλεια την βάρκα.
Ο Αλέξης πηδάει πολλά μέτρα από την στεριά και προσγειώνεται στην βάρκα που είναι στην μέση της πισίνας, με μένα και τον Ανδρέα, ενώ ο Ανδρέας προσπαθεί να την απομακρύνει ώστε να μην την φτάσει ο Αλέξης και να πέσει μέσα στο νερό, πράγμα που έγινε μια φορά. Μια άλλη φορά, ο Αλέξης, έπεσε στην πλάτη του Ανδρέα και τον έκανε, για λίγη ώρα, να χάσει την ικανότητα του να οδηγεί την βάρκα πράγμα που έκανε τον Ανδρέα να θυμώσει πολύ.
Ο Γιώργος κολυμπάει καταπληκτικά.
Όταν έφυγα ήμουν κουρασμένη και χαρούμενη. Περάσαμε πολύ ωραία.

Την Παρασκευή πρώτη Αυγούστου (αύριο δηλαδή) φεύγω για διακοπές. Αν τα καταφέρω θα ανεβάσω φωτογραφίες και από εκεί.

Καλές διακοπές

Άφρο

Advertisement