Η εμπειρία της συμμετοχής σε μια όπερα

 

Ημερομηνία 20.4.2008.

Ώρα 12:00 το μεσημέρι.
HELEXPO Αίθουσα Stage1.  

Συναυλία του ωδείου μου
με την μονόπρακτη κωμική όπερα
«Ο Ιμπρεσάριος»  του Mozart.

Ήταν καταπληκτικά!!!

  

Videos

 

Ακρόαση.
Με την φίλη μου την Ερατώ στο κομμάτι που παίξαμε.

 

Ακρόαση.
Ο αδερφός μου στο δικό του κομμάτι.
Tschaikovsky : Russian dance

 

Ακρόαση.
Οι φίλοι μου Ιάσων και Γιάννης.

 

 

Ακρόαση.
Η φίλη μας Ίρις.
Mozart : Sonata Do maj.

 
  

Ακρόαση.
Η φίλη μας Λήδα.
Green day – Boulevard of broken dreams.

 

Ιμπρεσάριος : Finale.
Εγώ και όλοι οι άλλοι.

FINALE

Όποιος είναι καλλιτέχνης θέλει να’ ναι στη κορφή,
Ο καθένας, ο καθένας θέλει να’ ναι στη κορφή,
Και χωρίς αυτή τη πάλη, η Τέχνη θα’ μενε μικρή. (2)

Όταν είσαι καλλιτέχνης να’ χεις στόχο τα ψηλά,
Μα η μεγάλη υπεροψία ξεθωριάζει την αξία
Ρίχνει πάντα χαμηλά (2)

Η ενότητα σας λέω είναι η πιο τρανή αρετή
Γιατί μόνος του καθένας δε μπορεί να διακριθεί
Η ενότητα σας λέω είναι η πιο τρανή αρετή
Γιατί μόνος του καθένας δε μπορεί να διακριθεί

Όταν είσαι καλλιτέχνης να’ χεις στόχο τα ψηλά,
Μα η μεγάλη υπεροψία ξεθωριάζει την αξία
Ρίχνει πάντα χαμηλά (2)

Το ταλέντο να συνδυάζεις με τη Τέχνη
τη Τέχνη αρμονικά, (2)
κι άσε το κοινό να κρίνει ποιος είν’ άξιος να τιμά
να τιμά (3)
κι άσε το κοινό να κρίνει ποιος είν’ άξιος να τιμά
ναι να τιμά!

Όταν είσαι καλλιτέχνης να’ χεις στόχο τα ψηλά,
Μα η μεγάλη υπεροψία ξεθωριάζει την αξία
Ρίχνει πάντα χαμηλά (2)

Σ’ όλους είμ’ ο πρώτος,
ο πρώτος Μπούφο, Είν’ γνωστό (2)
με λένε Μπουφ (2)
μονάχα μ’ ένα ο αν το όνομά μου αυξήσω
θα με λένε πια Μπούφο, στ’ αλήθεια θα’ μαι ο πρώτος Μπούφο
και σαν και με κανένας πια
δεν θα σας πιπιλάει τ’ αυτιά (2)

Όταν είσαι καλλιτέχνης να’ χεις στόχο τα ψηλά,
Μα η μεγάλη υπεροψία ξεθωριάζει την αξία
Ρίχνει πάντα χαμηλά (4)

 

 
 

 

Φωτογραφίες

 

Η Ερατώ και εγώ.

 

Η παιδική χορωδία του ωδείου μου.

 

Finale στον «Ιμπρεσάριο» του Mozart (1)

 

Finale στον «Ιμπρεσάριο» του Mozart (2)

 
 
 

 

Μια όπερα για την όπερα…
«Ο Ιμπρεσσάριος», (Der Schauspieldirektor) K. 486 γράφτηκε σ’ ένα διάλειμμα των Γάμων του Φίγκαρο, (1786) είναι όπερα σε μία πράξη, σε λιμπρέττο του Γιόχαν Γκόντλιμπ Σέφανι του νεώτερου ο οποίος κράτησε και τον ομώνυμο ρόλο στη πρεμιέρα που έγινε στη Βιέννη στις 7 Φεβρουαρίου 1786 στη διάρκεια του Βιενέζικου καρναβαλιού, στα ανάκτορα του Σαίνμπρουν, κατά τη διάρκεια επίσημου γεύματος. Η πρεμιέρα αποτελεί μια ιδιαίτερη ιστορική συγκυρία. Το ίδιο βράδυ και έπειτα από παραγγελία του Joseph ΙΙ παρουσιάστηκαν δύο έργα από τους δύο αγαπημένους του συνθέτες: ο «Ιμπρεσάριος» στα γερμανικά από το Μότσαρτ και μια πλήρης ιταλική κωμική όπερα, το «Πρώτα η μουσική, ύστερα τα λόγια» (Prima la musica, poi le parole) από το Αντόνιο Σαλιέρι (1750-1825). Το γεγονός αυτό έδωσε τροφή για μετέπειτα σχολιασμούς όσον αφορά στην υποτιθέμενη αντιπαλότητα των δύο συνθετών, αλλά και τη διαφορετικότητα των δύο ειδών: της γερμανικής και της ιταλικής όπερας.

Λίγα λόγια για την υπόθεση.
Ο Ιμπρεσάριος Φρανκ σκοπεύει να ανεβάσει στο θέατρο του μια καινούρια όπερα για τη Μήδεια σε ποιητικό κείμενο που έγραψε ο ίδιος και μουσική που ανέλαβε να συνθέσει ο φίλος του και διασημότερος συνθέτης της εποχής του. Φιλοδοξεί να προσλάβει ως πρωταγωνίστρια μια μεγάλη ντίβα. Ο βοηθός του Μπούφ, τον συμβουλεύει να προσλάβει νέους ηθοποιούς έναντι μικρής αμοιβής και να δωροδοκήσουν τους κριτικούς. Τη οικονομική στήριξη έχει αναλάβει ο τραπεζίτης Αϊλερ που προσπαθεί να εξασφαλίσει ρόλο για την ερωμένη του Μαντάμ Πφάϊλ. Ιδιαίτερα έντονος είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δύο πριμαντόνες Μαντάμ Χερτς (σημαίνει καρδιά) και Δεσποινίδα Σίλμπερκλανγκ (ασημένιος ήχος). Στο τέλος μετά από διαδοχικές ανατροπές και ενώ ο Φράνκ έχει απειλήσει ότι θα διαλύσει το θίασο, όλοι συμφιλιώνονται στο όνομα της μουσικής και της τέχνης, ενώνοντας τις φωνές τους σ’ έναν Ύμνο για το ήθος των καλλιτεχνών.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Advertisement